سیاسی

خطاب به جماعت محافظه‌کار توجیه‌گر!

نوشته شده توسط admin در تاریخ 17 قوس 1404

اشتراک گذاری: فیسبوک | توییتر | واتس‌اپ | لینکدین
بازدیدها: 63

---

نویسنده : مهرزاد عظیمی

هرگاه سخن از معضلات بنیادین و نوشداروهای بحران‌های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی این سرزمین به میان می‌آید، گروهی از غیرافغان‌ها/ پشتون‌ها، به ویژه برخی تاجیکان، چنان مهر سکوت بر لب می‌فشرند که حتی بردگان صدر اسلام نیز در برابر اربابان خویش آن سکوت مرگبار را نگزیدند.

اما شما که خود را تیزبین و دیگران را احساساتی می‌پندارید، آیا نمی‌دانید که این توجیهاتِ نخ نما شده دیگر رنگ نمی‌بازد؟ مردم دیگر فریفته نمی‌شوند. آنها امروز ماهیت شما را به روشنی می‌شناسند: شما بردگانی هستید که در نظام بردگی، به مقام‌های ننگین خو گرفته‌اید! بلالِ زمانه‌اید، با این تفاوت که بلال در پیشگاه پیامبری آزاده و عدالت‌گستر ایستاد و شما در مقابل شونیست‌های بدوی زانو زده‌اید؛ همانان که هویت و زبان و فرهنگ و زمین‌تان را به غارت برده‌اند و حتی حق زندگی انسانی را نیز از شما ربوده‌اند.

شما که در دو دهه گذشته، منافع ملت را قربانی مطامع شخصی کردید، همیشه به بهانه‌هایی پوچ پناه برده‌اید: "وقتش نیست"، "صبر کنید"، "کشور در جنگ است"، "شمشیر طالبان را تیز می‌کنید"... و بدینسان، همه فرصت‌های طلایی را بر باد دادید و قدرت را یکسره به افغان‌ها/ پشتون‌ها سپردید.

اکنون نیز که بی‌غمان‌ترین گروه بر کشور مسلط شده و مردم در پساسقوط جمهوریت در مشقت غوطه می‌خورند، زمانی است تاریخی برای بیداری و دادخواهی هویت و زبان و تاریخ. اما شما دگربار همان آهنگ کهنه را سر می‌دهید: "حالا وقتش نیست!"... می‌پرسم: کی وقت اش است؟ مگر همه کارها یک‌شبه انجام می‌شوند؟ مگر نباید اذهان را آماده کرد و ذهنیت‌های تحمیلی را درهم شکست؟ آیا باید پذیرفت که تنها یک قوم حق حاکمیت و تحمیل هویت خویش را دارد؟

چه شگفت! این بزدلان خودفروخته، گاه برای توجیه ناتوانی خود، به اسلام پناه می‌برند، گاه از فرمانده مسعود نقل می کنند و گاه به انسانیت و برابری. اما نمی‌فهمند که دادخواهی هویتیِ عدالت‌خواهانه، در هر چارچوبی مقدس است. در هیچ دین و آیین و منطقی، دفاع از خود و مردم گناه نیست. بلکه رسالت هر انسان شرافتمند است.

آری، اگر گفتمان هویتی، برتری‌جویانه و حذفی باشد، ناپسند است. اما اگر بگویم: "برادر، خواهر، تو و هویت تو محترم هستی، اما هویتت را بر من تحمیل نکن. مرا انسان درجه دوم نخوان. قدرت را میراث پدری خود ندان"، این نه گناه که اوج شجاعت و شرافت انسانی در راه عدالت و آزادی است.

جالب است، بعضی از این خود فروخته‌گان چنان غرق در ماموریت خواهی و برده‌گی هستند که هزار یک روایت جعلی را که دشمن برای بقای خود و فریب توده، روی هم کرده است، روی هم می کنند تا برده‌گی خود را ثابت سازند و خود را بانی و حامی مردم جلوه دهند. این رفتار و عملکرد بزدلان ترسو من را بیاد قصه‌ای همان خانم سیاه پوستی می اندازد که ۱۲ سال تمام کارش دزدیدن برده ها و رهای آنها بوده است که روزی خبر نگار ازش می پرسد، سخترین کار در این ۱۲ سال چه بود؟ بغض گلویش را می گیرد و می گوید:« سخترین کار در این ۱۲ سال این بود که یک برده را قناعت بدهم، خدا تو را برده خلق نکرده است و تو هم می توانی شبیه دیگران آزاد و صاحب صلاحیت باشی» اما سخترین کار ماهم قناعت دادن این برده گانی است که قبول کنند، خداوند این ها را تاجیک، هزاره، اوزبیک، بلوچ ووو آفریده است و شما خلاف کار خداوند کار نکنید.

پس ای جماعت محافظه‌کار، زمان سکوت به سر آمده است. اینک وقت آن است که یا با شرافت بی‌ستیم، یا با ننگ بنشینیم. انتخاب با شماست.