سیاسی

رقابت جمعیتی و هویت در خراسان/افغانستان

نوشته شده توسط admin در تاریخ 17 قوس 1404

اشتراک گذاری: فیسبوک | توییتر | واتس‌اپ | لینکدین
بازدیدها: 202

---

نویسنده وحدت شمال

یکی از دلیل‌های اساسی که برادران افغان/پشتون ما اصرار می‌کنند و علاقه دارند تا همه «افغان» باشند، این است که نفوس‌شان از لحاظ شمارش درست و واقعی کم است و در اقلیت قرار دارند. لُروبرخواهی‌شان هم ریشه در همین بحث دارد و هدف آن رسیدن به جایگاه اکثریت است.

تفاوت جمعیتی در ولایات مختلف کشور نیز کاملن مشهود است. بلخ یا بدخشان به اندازه کل جنوب آدم دارد و کابل و هرات که سرجایش. این تفاوت‌ها باعث‌شده که مباحث جمعیتی و هویتی در کشور پیچیده‌تر و حساس‌تر باشد.

یک برادر پشتون چند روز قبل نوشته بود: به‌دلیل این‌که اکثر پشتون‌ها چهار زن می‌گیرند و فرزندآوری در میان مردم ما نسبت به دیگر اقوام چند برابر است، تا سال ۲۰۳۵ ما قریب ۷۰ درصد می‌شویم و باز می‌رویم به سمت رأی‌گیری و دموکراسی. 

این دیدگاه تا حدی نشان‌دهنده‌ی نگرانی‌ها و برنامه‌ریزی‌های جمعیتی است اما واقعیت کشور ما بسیار پیچیده‌تر و چندلایه‌تر است.

با وجود این اختلاف‌ها و رقابت‌های جمعیتی، راه‌حل واقعی نه در تنش و تلاش برای تحت سلطه قرار دادن دیگران است و نه در نادیده‌گرفتن تفاوت‌ها. راه‌حل منطقی و پایدار در افغانستان، گفت‌وگو و تفاهم میان اقوام مختلف، احترام به هویت یکدیگر و حرمت گذاشتن به ارزش‌ها و فرهنگ‌های مختلف است. هر گروه باید جایگاه خود را در کشور بپذیرد و در عین حال حقوق و احترام دیگران را رعایت کند.

تلاش برای شفافیت در آمار جمعیتی آموزش و افزایش آگاهی درباره حقوق شهروندی و توسعه‌ی سیاست‌های مشارکتی می‌تواند به کاهش تنش‌ها و تقویت انسجام‌ملی کمک کند. در نهایت، افغانستان زمانی پایدار و قوی خواهد بود که همه مردم، با وجود تفاوت‌هایشان، بتوانند در کنار هم زنده‌گی کنند، یکدیگر را به‌رسمیت بشناسند و برای ساختن آینده‌ای مشترک همکاری کنند.