سیاسی

روز نویسندگان زندانی؛ یاد کسانی که به‌خاطر نوشتن حق رندانی اند

نوشته شده توسط admin در تاریخ 23 عقرب 1404

اشتراک گذاری: فیسبوک | توییتر | واتس‌اپ | لینکدین
بازدیدها: 118

---

۱۵ نوامبر هر سال یادآور سرگذشت نویسندگانی است که به خاطر نوشتن و بیان دیدگاه‌های خود و نوشتن حقیقت‌های در جامعه با تهدید، بازداشت و محدودیت روبه‌رو شده‌اند. 

این روز با تلاش سازمان « پن انترنشنل» شکل گرفته و توجه جهان را به وضعیت کسانی جلب می‌کند که قلم را راهی برای گفتن حقیقت انتخاب کرده‌اند و به همین دلیل هزینه‌های سنگینی پرداخته‌اند. نویسنده در مسیر آگاهی‌بخشی نقش مهمی دارد و محدود شدن او نشانه‌ای از تنگ شدن فضای فرهنگی و اجتماعی است.

امروز در کشورهای مختلف، بسیاری از نویسندگان فقط به دلیل نوشتن یک مقاله، یک شعر یا حتا اظهار نظر درباره یک موضوع اجتماعی، با فشار و محرومیت زندگی می‌کنند. آثار آنان آیینه‌ای از واقعیت است و همین ویژگی گاه حساسیت حکومت‌ها یا گروه‌های قدرتمند را برمی‌انگیزد. 

خاموش کردن این صداها آسیب به یک فرد و آسیب به فضای عمومی و رشد فکری جامعه است. وقتی نویسنده امنیت نداشته باشد، امکان گفت‌وگو و تبادل اندیشه کم‌رنگ می‌شود و جامعه از حرکت بازمی‌ماند.

افغانستان نمونه دردناکی از این وضعیت است. پس از تغییرات سیاسی سال‌های اخیر، نویسندگان و خبرنگاران با موج تازه‌ای از تهدید و محدودیت روبه‌رو شده‌اند. گزارش‌های معتبر نشان می‌دهد که شمار زیادی از چهره‌های رسانه‌ای و فرهنگی بازداشت شده‌اند و بسیاری از آن‌ها از شکنجه و رفتارهای خشن خبر داده‌اند. 

در برخی موارد مرگ افراد در بازداشت نیز ثبت شده است. این اتفاق‌ها فضایی آکنده از ترس ایجاد کرده و بسیاری را وادار کرده فعالیت خود را خاموش یا پنهانی ادامه دهند. آینده فرهنگی افغانستان با چنین روندی در معرض خطر قرار گرفته است.

روز ۱۵ نوامبر یادآور این نکته است که نویسنده نباید در سکوت بماند. نهادهای حقوق بشری و گروه‌های مدافع آزادی بیان در این روز تلاش می‌کنند صدای کسانی را که پشت میله‌ها گرفتارند، زنده نگه دارند. 

کارزارهای جهانی، گزارش‌های مستند و واکنش افکار عمومی توانسته توجه دولت‌ها و جامعه جهانی را به این موضوع جلب کند و مسیر را برای آزادی برخی زندانیان هموار سازد.

ارزش این روز در این است که مردم را به اهمیت آزادی قلم آگاه می‌کند. جامعه‌ای که در آن نویسنده احساس امنیت کند، جامعه‌ای بازتر و آگاه‌تر خواهد بود. 

هر نوشته می‌تواند جرقه‌ای باشد برای گفت‌وگو، فهم مشترک و اصلاح اجتماعی. خاموش شدن این صداها، خاموش شدن بخش مهمی از امید و آینده است.

۱۵ نوامبر یادآور رنج کسانی است که به خاطر نوشتن در زندان‌اند و همچنان به تغییر باور دارند. حمایت از آن‌ها بخشی از دفاع از کرامت انسانی و حق بیان است. 

جهان با پاسداری از این صداها، راهی روشن‌تر پیش روی خود قرار می‌دهد؛ راهی که در آن قلم می‌تواند بدون ترس حرکت کند و اندیشه مسیر خود را ادامه دهد.

نویسنده:  بابک بهرام