فرهنگی

از معلمی تا فرماندهی؛ مسیر مبارزه و خدمت عبدالحی حق‌جو

نوشته شده توسط admin در تاریخ 5 قوس 1404

اشتراک گذاری: فیسبوک | توییتر | واتس‌اپ | لینکدین
بازدیدها: 116

---

در سال ۱۳۳۲ خورشیدی، در دهکده‌ی خرم و شاداب دوآبی شهرستان نهرین استان بغلان، جایی که میان کوه‌های بلند و جنگل‌های انبوه واقع است، استاد عبدالحی حق‌‌جو به دنیا آمد. او فرزند مرحوم عبدالعزیز و عضوی از خانواده‌ای مسلمان، دین‌دار و فرهنگ‌دوست بود که ارزش‌های دینی و فرهنگی در آن برجسته بود.

تحصیلات ابتدایی، متوسطه و ثانوی خود را در مکتب‌های مختلفی از جمله لیسه مرکز شهرستان نهرین، لیسه‌های خوست و فرنگ و نهایتاً لیسه صنایع کابل به پایان رساند. در همین سال‌ها، افکار انقلابی اسلامی در ذهن پرجنب‌وجوش او جوانه زد و او را به عضویت نهضت جوانان مسلمان، که در آن زمان تحت فشار شدید نظام شاهی و رژیم دیکتاتوری محمد داوود قرار داشت، کشاند.

بین سال‌های ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۶ خورشیدی، استاد حق‌جو به‌حیث معلم و دعوت‌گر در لیسه بازار شهرستان خوست و فرنگ و مکتب گدری جلگه به فعالیت پرداخت و تلاش کرد تا دانش‌آموزان و مردم منطقه را با اندیشه‌های انقلابی و اسلامی آشنا سازد.

با وقوع کودتای کمونیستی در سال ۱۳۵۷ خورشیدی و اشغال کشور از سوی نیروهای شوروی و حامیان داخلی آنان، استاد عبدالحی حق‌جو‌ به همراه دیگر مجاهدان، در مناطق زادگاه خود و اطراف آن به مقابله‌ای جانانه با اشغالگران پرداخت. او تا لحظه‌های آخر پیروزی انقلاب اسلامی افغانستان، استوار و پایدار باقی ماند و سرانجام شاهد پیروزی و آزادی کشور بود.

پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۷۱ خورشیدی، تحت رهبری پروفیسور استاد برهان‌الدین ربانی، رییس‌جمهور دولت اسلامی افغانستان، استاد حق‌جو به عنوان فرمانده فرقه ۲۰ پیاده و سپس استان‌دار بغلان، نقش مهمی در خدمت‌رسانی به مردم ایفا کرد و با اقتدار کامل مسوولیت‌های خود را به انجام رساند.

از نظر شخصیتی، مرحوم حق‌جو مردی آگاه و فرزانه بود که در عرصه نظامی نیز از شهامت و توان بالایی برخوردار بود. او به شدت با قوم‌گرایی مخالفت داشت و آن را ابزاری خصمانه می‌دانست که توسط استعمارگران برای تفرقه مسلمانان و کشور‌های ضعیف به کار گرفته می‌شود. خدمات او در ساخت مدارس، مساجد، معارف و عمران مناطق تحت نظارتش، به گونه‌ای بود که هنوز هم مورد تحسین و یادآوری مردم است.

متأسفانه، در جریان همین تلاش‌ها، استاد حق‌جو به بیماری سختی دچار شد و با وجود تمام تلاش‌های خانواده، دولت و یارانش، در تاریخ ۲۳ عقرب ۱۳۷۵ خورشیدی از میان ما رفت. 

وفات او ضایعه‌ای بزرگ برای نهضت اسلامی، خانواده، دوستان و همه کسانی بود که به راه و آرمانش اعتقاد داشتند.

نویسنده: مژده ظفری بخشی